Արխիվ

Թուրքիայի և Հայաստանի միջև ձեռք բերված «անսպասելի» համաձայնությունը ներքին և արտաքին աջակցության, ինչպես նաև հակազդեցությունների պատճառ է դարձել: Այն դեպքում, երբ Թուրքիայում «Ազգայնական շարժում» կուսակցությունն այդ համաձայնությունը որակում է որպես խայտառակ փաստաթուղթ` հայտարարելով, թե «Թուրքիան խոնարհվեց հայկական անօրինական պահանջների դեմ»,

Ի վերջո հասկանալի է Թուրքիայի` հանուն Հարավային Կովկասի  խաղաղության ձեռնարկած դիվանագիտական ջանքը: Սակայն մի քիչ վաղ էր հանրությանը ներկայացնել մի գործընթաց, որը սկիզբ էր առել` ԱՄՆ-ի նախագահ Բարաք Օբամայի ապրիլքսանչորսյան ուղերձում հայկական թեզերը պաշտպանող հայտարարությունը կանխելու համար: Հայտարարվեց «Թուրքիայի և

Թուրքիայի և Հայաստանի միջև նախաստորագրված արձանագրությունների պատճառով օրակարգը դարձյալ ծանրաբեռնված է դավադիր թեորիաներով: Անցած շաբաթ Թուրքիայի «Քրդական նախաձեռնության»  մեջ Միացյալ Նահանգների ունեցած դերակատարության մասին խոսելիս` զուգահեռներ անցկացրեցի այդ դերակատարության և «Հայկական նախաձեռնության» միջև: Անկասկած, հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորումը բխում է ամերիկյան

Երբ դեռ չէր հանդարտվել իշխանությունների` Քրդական հարցի կարգավորման նախաձեռնությանն ուղղված քայլերի արդյունքում բարձրացած ոգևորության ալիքը, սկսվեց Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման նախաձեռնությունը: Իմ կարծիքով, առայժմ կյանքի չկոչված երկու արձանագրությունների մեջ ամենահետաքրքիր կետերից է պատմական հանձնաժողով ստեղծելու դրույթը: Հանձնաժողովն ուսումնասիրելու է մամուլի

Մեծ է նաև հայ-թուրքական հարաբերությունների գործընթացի հասարակական նախաձեռնության դերը: Ըստ իս, հարաբերությունների կարգավորման գործընթացի ետին պլանում գտնվող հերոսներից մեկը 1997թ. ձևավորված հայ-թուրքական գործարար խորհուրդն է: Երեկ խորհրդի համանախագահ Քաան Սոյաքից հարցրեցի, թե Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման նախաձեռնությունն ինչպիսի ազդեցություն կարող

Թուրքիան և Հայաստանը պատմական քայլ արեցին: Երկու երկրները 1915 թվականից հետո առաջին անգամ համաձայնության եկան հարաբերությունների կարգավորման կոնկրետ ժամանակացույցի շուրջ: Երկկողմ փոխզիջումներ եղան: Այն դեպքում, երբ Թուրքիան համաձայնում է միայն ժամանակացույցի հարցում, Հայաստանը պարտավորվում է երկու երկրների միջև ընդհանուր սահմանը

Նախաստորագրված արձանագրություններում հետևյալ նախադասությունը Հայաստանում շփոթ է առաջացրել. «Երկու երկրները պարտավորվում են ձեռնպահ մնալ բարիդրացիական հարաբերությունների ոգուն չհամապատասխանող քաղաքականություն վարելուց»: Այսինքն` հայերն ու հայկական սփյուռքը այսուհետև ցեղասպանություն բառը շատ չեն կարողանալու գործածել: Եվ հենց այդ պատճառով սփյուռքը ցնցված է: Հայ-թուրքական

Արդյոք հայ-թուրքական  հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը կխզի թուրք-ադրբեջանական հարաբերությունները, և ստեղծված նման մի իրավիճակում կկասեցվի էներգակիրների հոսքը Թուրքիա: Սա շատ «ճգնաժամային» հարց է: Երբ Թուրքիայի և  Հայաստանի միջև ընթանում էին գաղտնի բանակցություններ, ռուսական գաղտնի ծառայություններն այդ լուրը հասցրեցին Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևին: Վերջինս սառեցրեց Թուրքիա ծրագրած իր այցելությունը և

Դարերով թշնամի Թուրքիան և Հայաստանը որոշեցին միմյանց ձեռք սեղմել, հարաբերությունները կարգավորել և այդ ուղղությամբ կոնկրետ քայլ արեցին: Ո՞րն է դրա նշանակությունը: Պատասխանը գտնելու համար անդրադառնանք 2008թ. գրված մեր հոդվածներից մեկին…«… Թուրքական տարրը` 1915 թվականի իրադարձությունների նշանակությամբ, լուրջ ազդեցություն ունի հայերի

Մարդ, իր սովորություններից հրաժարվելու ժամանակ, շատ է անհանգստանում: Անգամ եթե մեր սովորությունները վատն են, մենք կապված ենք դրանց, յուրացրել ենք դրանք, և երբ փոխվում են պայմանները կամ օրենքները, սկզբում սկսում ենք անհանգստանալ: Այնուհետև աստիճանաբար համակերպվում ենք, ինչի համար ժամանակ է