Արխիվ

Թուրքիան ինչպես ներքաղաքական, այնպես էլ Արևմուտքի հետ հարաբերությունների տեսանկյունից, ճգնաժամային փուլ է թևակոխում: Անցած շաբաթ տեղի ունեցած զարգացումները դրա վառ ապացույցն են: Վարչապետի վաշինգտոնյան այցելությամբ հագեցած, արտաքին քաղաքականությամբ մեկնարկած շաբաթը եզրափակվեց «Ժողովրդավարական հասարակություն» կուսակցության փակմամբ կատարված ներքաղաքական երկրաշարժով: Անկասկած, քրդական

Վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը վաշինգտոնյան այցելության ժամանակ շատ պարզ և բացահայտ խոսեց. հրապարակավ հայտարարեց, որ «կապ» գոյություն ունի Հայաստանի հետ հարաբերությունների և ղարաբաղյան հիմնախնդրի կարգավորման գործընթացների միջև: Էրդողանը, Օբամայի հետ հանդիպումից հետո մամուլի ասուլիսի ժամանակ պատասխանելով ամերիկահայ լրագրողների հարցերին, հայտարարեց,

Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի վաշինգտոնյան այցելության ընթացքում արած ամենահետաքրքիր հայտարարություններից մեկն այն էր, որ նա զուգահեռներ անցկացրեց Թուրքիայի և Հայաստանի միջև ստորագրված արձանագրությունների` Թուրքիայի Ազգային մեծ ժողովում վավերացման գործընթացի և նույն խորհրդարանի` 2003թ. մարտի 1-ին կառավարության ներկայացրած փաստաթուղթը մերժելու

Վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը, Վաշինգտոնում իրեն ուղղված Հայոց ցեղասպանության պնդումների հետ կապված հարցին ի պատասխան, հայտարարեց. «Իմ նախնիները ցեղասպանություն չեն իրականացրել»: Ծայրահեղական պնդում, պատմությանը միակողմանիորեն մոտենալու արդյունք, պաշտպանվելու նպատակով ասված խոսքեր: «Իմ նախարարից, իմ նահանգապետից» հետո հիմա արդեն «իմ նախնիներն»

Դեպի Եվրամիություն ճանապարհը խցանող կիպրական ոտնաշղթան առաջիկա հինգ ամիսների ընթացքում քանդվելու է: Սակայն հարյուրամյա արյան վրեժի վերածված Հայկական հարցում դեռ նոր ենք ճանապարհ դուրս եկել: Ութսուն տարի շարունակ արևմտյան աշխարհի հետ Թուրքիայի հարաբերությունները թունավորող երկու մեծ հարց կա: Առաջինը կիպրական

Որո՞նք են լինելու մոտ մեկ շաբաթից Սպիտակ տանը կայանալիք Օբամա-Էրդողան հանդիպման օրակարգի գլխավոր հարցերը: Վաշինգտոնում արտաքին քաղաքականության ընթացքը բնորոշող դիպուկ մի արտահայտություն կա. «հրատապը միշտ կարևորից առաջ է»: Եվ հասկանալու համար, թե ինչի մասին են խոսելու երկու առաջնորդները, բավական է

«Խաղաղության համար ամեն ինչ արեցինք: Բոլոր ուղիները փորձեցինք: Մինչև վերջ օգտագործեցինք սեղանի շուրջ լուծում գտնելու հնարավորությունը: Մենք այլընտրանք չունենք այլևս: Դիմելու ենք բռնազավթված տարածքները ռազմական ճանապարհով ազատագրելու միջոցին: Եվ ազատագրելու ենք»: Այս խոսքերը պատկանում են Ադրբեջանի Հանրապետության նախագահ Իլհամ Ալիևին:

«Օրրան» կոչվածը միայն տուն չէ, ավելին է: Նրանում կյանք և «փոխկապակցված հարաբերությունների» աշխարհ կա: Մի օրրանից մյուսին հեշտությամբ չի կարելի անցնել, նրանից չեն կարող հրաժարվել ու գնալ: Եթե գնան էլ, ետևում շատ բան կթողնեն… Ղարաբաղում մեր լսած պատմություններն ահա այդ

Օրինակ, եթե մի օր զգաք, որ ձեր կեսը «թշնամացել է», ի՞նչ կանեք… Կթողնե՞ք այդ կեսին և կգնա՞ք: Թե՞… կնախընտրեք տեսնել, թե ինչպես է հեռանում ձեր մյուս կեսը: Լեռնային Ղարաբաղի Սարուշեն գյուղի բնակչուհի ազերի Գյուլիզար Գրիգորյանը նախընտրել է երկրորդ տարբերակը: Պատերազմի

Պատերազմող կողմերից յուրաքանչյուրը պատմում է նույն պատմությունները, «ողբերգությունների շղթան», միայն թե յուրաքանչյուրն իր տեսանկյունից: Միմյանց թշնամացրած ցավերի համար մեղադրում են հակառակ կողմին: Նույն պատմություններն են պատմում և՛ ժամանակին «Կովկասի մշակութային մայրաքաղաք» համարվող քաղաքում մեզ հանդիպած մարդիկ, և՛ Ղարաբաղի հեռավոր անկյուններում